โรคสำคัญของมะเขือเทศ : โรคใบจุด

พบแผลจุดฉ่ำน้ำหัวแหลมท้ายแหลมขยายขนาดไปตามความยาวของใบเนื้อเยื้อตรงกลางแผลบางโปร่งใสบางครั้งพบแผลแตกเป็นทาง
ยาวตามแนวเส้นใบ หากระบาดรุนแรงจะทำให้เหี่ยวแห้งตายเป็นสีน้ำตาลอ่อนหรือสีขาว ทำให้ถูกเรียกว่า โรคใบขาว เกิดได้ทุกระยะการเจริญเติบโตพบะบาดรุนแรงในบริเวณที่มีความชื้นสูงโดยเฉพาะช่วงฝนตกชุก และมีการระบาดได้รวดเร็วมากและควรพ่นสารป้องกันก่อนเห็นอาการของโรค

บางพื้นที่เรียกว่า โรคใบส้ม เกิดจากเชื้อแบคทีเรียลักษณะของโรค คือแผลมีสีเขียวช้ำแล้วเปลียนเป็นสีเทาและน้ำตาลจะสังเกตุอาการ ได้ในตอนที่มีความชื้นสูงจะพบเมือกแบคทีเรียไหลออกมาเป็นหยดสีเหลือง ต่อมาจะแห้งเป็นเม็ดเล็กๆเหมือนยางสน เชื้อแบคทีเรียนี้จะตกลงไปในน้ำหรือถูกลมฝนพัดพาไปทำให้โรคแพร่กระจายได้มากขึ้น

หัวส่วนใต้ดินมีอาการเน่านิ่มเมื่อผ่าออกพบว่าเนื้อเยื้อตรงกลางหัวเน่าช้ำมีกลิ่นเหม็นเปรี้ยวรุนแรงทำให้ส่วนต้นมีอาการเหี่ยวและยุบตายไปในที่สุดพบระบาดรุนแรงในช่วงฝนตกชุก และควรพ่นสารป้องกันก่อนเห็นอาการของโรค

ต้นแตงโมจะแสดงอาการเหี่ยวคล้ยกับเชื้อรา ใบส่วนล่างเหลืองร่วง เมื่อถอนต้นดูจะพบว่ารากของแตโมมีปมอยู่ด้วย จึงเรียกว่าโรครากปม